Իմ կարծիքը Ումբերտո Էկո <<Նամակը թոռնիկիս>> մասին:
Օրերս կարդացի Ումբերտո Էկոյի նամակը թոռնիկին , և ինձ շատ դուր եկավ այն: Հոդվածը շատ հետաքրքիր էր, հեշտ էր ընթերցվում և շատ արդիական էր:Ինձ հատկապես դուր եկավ հետևյալ միտքը . <<Հիմա դպրոցը (բացի քո անձնական ընթերցանությունից) պետք է քեզ սովորեցնի մտապահել այն, ինչ տեղի է ունեցել քո ծնվելուց առաջ, բայց դպրոցը, կարծես թե, թերանում է, քանի որ բազմաթիվ վիճակագրական տվյալներ ապացուցում են, որ այսօրվա երեխաները, նույնիսկ ավելի ավագները, որոնք արդեն համալսարան են գնում, ծնված լինելով 1990 թվականին, չգիտեն ( կամ չեն ցանկանում իմանալ ) այն, ինչ տեղի է ունեցել 1980թ ․-ին :Այս հարցին թե ով է եղել Ալդո Մորոն երիտասարդները պատասխանել են Կարմիր ջոկատների ղեկավարն է եղել մինչդեռ նրան սպանել են հենց Կարմիր ջոկատների անդամները>>:Ես կարծում եմ, որ Ումբերտո Էկոն շատ ճիշտ հարցադրում է անում , որ մարդը իր ծնվելուց մի քանի տարի առաջ կատարված իրադարձությունները անգամ չգիտի:Էկոն ասում է , որ երբ դու գիտես, թե ինչպես մահացավ Հուլիոս Կեսարը , կամ ինչպես էին կոչվում Կոլոմբոսի նավերը, դու ապրում ես ոչ միայն քո սեփական կյանքով այլ բազմաթիվ կյանքերով: Որպես պապիկ շատ անկեղծ էր խոսում իր թոռնիկի հետ, իր հայրենիքի և սերը դեպի մերձավորի մասին և աշխարհի մասին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий