Եթե չլիներ ջուրը
Եթե չլիներ ջուրը
չեր լինի նաև կյանքը: Ջուրը բնության մեծագույն
պարգևն է: Ջուրը մարդու
օրգանիզմում զբաղեցնում
է 60-70%:Մարդը և իր գործունեությունը կախված է բացառապես ջրից:Եթե չլիներ ջուրը ապա երկրի վրա թթվածին չէր լինի, քանի որ ֆոտոսինթեզ տեղի չէր ունենա: Ջուրը ուղեկցում է մեր կյանքի
ամեն մի ակնթարթը:
Ամենա աղտոտ գետերը
Գիտնականների կատարած ուսումնասիրության արդյունքները ցույց են տվել, որ աշխարհի ամենակեղտոտ գետերը համարվում են Հնդկաստանի, Չինաստանի և Կենտրոնական Աֆրիկայի գետերը: Ոչ բարվոք վիճակում է նաև Պերուի, Իրաքի, Աֆղանստանի, Կենտրոնական Ասիայի մի շարք պետությունների գետային ցանցը: Գետերի աղտոտումը սպառնում է բազմաթիվ բուսատեսակների և կենդանատեսակների ոչնչացմանը: Սա հատկապես տարածված է Եվրոպայում, ԱՄՆ-ում, Չինաստանում, Թուրքիայում, Ռուսաստանում և Ուկրաինայում:
Աշխարհի ամենաաղտոտված գետերից մեկը` Սիտարումը, գտնվում է Ինդոնեզիայի Յավա կղզում: Տասնամյակներ առաջ մարդիկ այստեղ զբաղվել են ձկնորսությամբ, ծովային թռչունները կարողացել են կեր հայթհայթել, իսկ այժմ գետի էկոլոգիական դրությունն ուղղակի սարսափելի է: Այն ամբողջությամբ ծածկված է միլիոնավոր մարդկանց կողմից արտանետված կենցաղային աղբով, գործարանային հարյուրավոր մնացորդներով ու առաջին հայացքից դժվար է կռահել, որ աղբակույտի տակ ջրային տարածություն կա:
Հայաստանի ամենաաղտոտ գետերը
Տավուշի մարզի Հաղարծին գյուղում աղբահանություն չի կատարվում: Գյուղի կենցաղային աղբն ամբողջությամբ մնում է գյուղում, որի արդյունքում այն վերածվում է աղբանոցի:
Հաղարծինը գտնվում է անմիջապես Դիլիջան-Իջևան գլխավոր ճանապարհի վրա, և առաջին հպանցիկ հայացքից տպավորություն է, թե այդպիսի խնդիր չկա. ամեն օր այդ ճանապարհը մաքրվում է: Սակայն սայլով հավաքված աղբը լցվում է գյուղի միջով հոսող Աղստև գետը:
Աղստևը դարձել է աղբի վերջին հանգրվաններից մեկը: Քանի որ աղբահանություն չի կատարվում, բնականաբար, չկան նաև աղբամաններ, և դա էլ հենց պատճառ է դառնում աղբի առկայությանը գյուղի տարբեր մասերում:
Աղբը հավաքում են պարկերով ու թափում գետը, կամ մոտիկ ձորերը, կամ էլ ուղղակի լցվում է ճանապարհներին: Գյուղամիջում ՝ աչքից հեռու, ճանապարհներ կան, որոնք վերածվել են աղբանոցի: Հարցին, թե վերջին անգամ երբ է մաքրվել գյուղը և աղբահանվել, գյուղացիներից ոչ ոք չկարողացավ պատասխանել: Նրանք նույնիսկ չգիտեին, թե երբևէ կատարվել է արդյոք:
Հաղարծինը գնալով վերածվում է աղբանոցի, իսկ այդ մասին մտածող չկա: Եվ ոչ ոքի չի անհանգստանում, որ իր շուրջը ամբողջությամբ աղբ է, և ինքը ապրում է «աղբի մեջ»:
Комментариев нет:
Отправить комментарий